Friday 20 February 2015

Kawan kawan aku

Lama rasanya tak update blog. Kali ni nk tulis entry baru and insyaallah lepas ni aku rajin update blog. Sebab aku nak buat blog ni macam diary aku lah. Itu cadang nya. Jadi nye hetah jadi hentah tak. Hehe.

Friends

Ini kisah aku dengan dua orang kawan aku. Kami membesar sama-sama. Dari kecik kitorang tuisyen sama-sama dekat nenek. Ngaji sama-sama kat Acik. Tuisyen belajar bahasa inggeris. English Teacher = Nenek. Math Teacher = Atuk. Hehe currlaaaaasss !! Nenek atuk. Tapi bukan nenek atuk sebenar. Gelaran je. Sebab dah tua. So dyorang jadi cikgu and kitorang bertiga jadi anak murid. Tuition ari isnin smpai jumaat. Petang sahaja. Masa tu kitorang nak amik UPSR darjah 6. Semangat study sama-sama. Tuition kat rumah nenek tu jugak. Selalu petang-petang main dulu kat laman umah nenek tu. Macam-macam lah main. Kadang-kadang ronda-ronda naik moto bertiga aku bawak. Kawan aku yang lelaki tu duduk tengah. Ape pasal tak tawu lah. Haha aku main lah break. Heee. Tipu je. Errr. And ada jugak lah main bende alah lain. Paling aku ingat anak ayam dengan musang. Sangat kelakar bila ingat balik. Sampai sekarang umur aku dah 24 tahun ni still boleh ingat lagi aku sakan main dengan dyorang. Aku jadi anak ayam. Kawan aku yang lelaki tu jadi mak ayam. Kawan aku lagi sorang pumpuan jadi musang. Sebab dia paling rakus and ganas. Haha.

Dah abis part tuition sekarang aku nak cerita part ngaji. Dulu aku gi ngaji naik basikal dengan kawan pumpuan aku ni. Kadang-kadang naik moto dengan ayah. Kat tempat mengaji memang aku dengan kawan pumpuan aku ni selalu datang lambat. So the rule is SIAPA LAMBAT DATANG, BALIK NGAJI LAMBAT !! haha. Kawan aku yang lelaki tu memang datang awal. Aku datang lambat sebab tunggu ayah lah. Balik dari skolah tunggu ayah abis keje and lunch kat rumah sama-sama. Pastu gi mengaji dah lambat. Hmm. Sedih. Asik lambat je. Dari kecik mengaji sampai khatam Quran. So khatam Quran sama-sama and kenduri buat kat rumah aku. Sebab. Rumah aku tengah-tengah hehe and rumah aku besar sikit. Haha. So kenduri pun bermula lar. Dari pagi tu kat rumah aku. Orang kampung ramai yang dah datang rewang sumer. Kitorang mengaji masa tu. Balik mengaji aku dengan kawan pumpuan aku kayuh basikal laju-laju nak balik. Tapi ada satu kejadian yang aku ingat. Ada sorang lelaki dah besar (sebab kitorang kecik hehe umur 12 tahun kut) benti tanya aku dengan kawan aku ni mana arah nak pergi Mambau / Rembau. Ada urgent kate nye. Aku pun tunjuk ah arah. Pastu penerangan lanjut dibuat oleh kawan pumpuan aku. Aku mule rase pelik. Yer lah. Kate nyer urgent. Tak kan tak de handphone. Mustahil. Zaman teknologi kut. Paling cikai pun 3310 lah time tu. So mate aku pun pandang lah bakul moto dia. And aku nampak sesuatu yang pelik. Terjojol dari seluar dia ke bakul moto siap dengan tali / tangkal merah kat 'benda' tu. Hahaha. Tekejut aku. Tapi lebih kepada tergamam la kott. Sebab tak bukak mulut or menjerit ker ape. Hehe. Pastu orang tu blaaa. Aku dengan kawan aku pun sambung kayuh basikal nak balik. Sambil kayuh, aku pun cerita lah ape yang aku nampak tadi. Kawan aku ni dungu sikit. Lem nak mampos. Dia tak caye lah. Lebih kurang ape yang aku cerita. Dengan takdir tuhan, lelaki naik moto tadi datang kat kitorang balik. Hah ???? Menggigil aku. Takut-takut dia buat yang bukan-bukan pulak. Aku dah get ready dah. Nak carik idea nk buat apa. Pastu lelaki tu tanya soalan yang sama balik kat kitorang. Aku cakap lah hentah. Tak tawu !! K ktorang dah sampai umah ni. Umah kitorang depan niha. (Sambil tunjuk umah dekat dengan umah Tok Mat MB) haha. Pastu aku tengok mata kawan aku ni g 'check' bakul moto lelaki tu. Haaaa kan. Tekejut kan. Tak nak percaya cakap aku. Betul lah!!! Ape aku cerita !!! Hahaha. Lelaki tu pun berlalu and kitorang kayuh basikal laju-laju sampai umah aku. Sebab majlis khatam Quran nak start. Sampai dapur umah aku, terus kitorang cerita kat makcik2 kat dapur tu. Makcik tu punya emosi, cakap macam ni kat kitorang "nape tak amik kayu?!!! Pukul sampai bentan. Hahahaha" gelak tawa di dapur semakin rancak. Kitorang dengan blur nya xamik port gelak2 tu. Sebab tak paham. May be. Kecik lagi kan. Tapi sekarang dah paham dah. And gelak sorang2 type cerita nih. So dah cukup tiga orang kat depan yang nak khatam nih. Majlis khatam Quran pun bermula. Microphone di tangan. Speaker di ruang tengah rumah and dapur. Bedebar debar nak mengaji tuh. Yer laaaa first time khatam. Tapi nasib bertiga bukan sorang2. Kalau sorang2, masak aku !! Pegang mic mengaji. Disebabkan khatam tiga orang, mengaji sikit, tapi banyak tergelak2 dengar suara sendiri kat speaker. Hehe. Jakun !! Suka main2. So alhmdulillah abis dah majlis khatam Quran.

Abis cerita khatam Quran, nak cerita pasal jalan kaki ke Rantau. Dari umah nenek tuition tu ke Rantau lebih kurang 2 km la. Jauh jugak. Boleh tahan. Tapi zaman dulu, jalan kaki biasa dah. Kami bertiga pun gigih jalan kaki nak pergi Rantau. Di pertengahan jalan ada seekor lembu betina (agaknye lah betina) garang lain macam. Kaki lembu tu siap kuis2 tanah lagi and macam nak tenok kitorang. Padahal kitorang kat seberang jalan nih. Takut punya pasal, stop situ kejap. Pikir mcm mana nk lepas dari lembu tu. Aku punya idea, tunggu kereta lalu, then nanti lari sama2. Ok. Idea aku ternyata bernas. Tapi kawan lelaki aku ni, dah la lari lembab, boleh pulak benti kat depan lembu tu, then patah kebelakang balik !! Ape ker bangang sangat. Patut nya, terus je lah lari kedepan sampai kat kitorang. Ni tak. Haihhhh. Lama gila kat situ tunggu dia lari and kereta lalu. Kalau xde kereta lalu, kitorg duduk je lah situ. Aku konfem, kete2 yang lalu tu sume pelik tengok kitorang lari sama dengan kelajuan kereta mereka hahahahahahaha.

K sampai sini dulu entry kali ni. Nanti aku sambung lagi okkeh !! Itu pun kalau aku ingat lagi lah

No comments:

Post a Comment